Pod dnem grafomanii
Dziesiątki stron, na każdej setki gotowych życzeń - na maila lub sms-a. Na wielu stronach jest możliwość zagłosowania, które życzenia są najfajniejsze. Wybrałem coś takiego (sześć gwiazdek na sześć możliwych):
Niby nic, a jednak jest to dowód na istnienie tajemniczego wirusa pustoszącego ludzkie mózgi, czyniącego je niezdolnymi do minimalnej kreatywności.
Mając do wykonania zadanie, wymagające prostego pomysłu - sięgamy bezczelnie po gotowce. Byle tylko odbiorca był równie spłaszczony intelektualnie i radośnie przyjął supermarketowe życzenia prosto z plastikowej torebki.
Mądre źródła wskazują, że potencjalne powody takiego zdurnienia są następujące:
1. Problemy ze snem
Faktycznie. Można nie spać po nocach, gdy zbliża się czas obowiązkowego składania życzeń (które życzeniobiorcy wiszą i powiewają). Trzeba coś znaleźć - nie we łbie, bo tam nic nie ma*, tylko w googlach.
2. Lęk przed blamażem
Też prawda. No bo co poczniemy, gdy wybierzemy życzenia, które ktoś już wcześniej od nas upolował w internecie i wysłał?
3. Niemożność stworzenia maila (sms-a) w skupieniu
Zgroza. Siedzimy przy kompie, szukamy, a tu bez przerwy coś się dzieje, co nas odrywa i dekoncentruje. A to kot zamiauczy, niemowlę zakwili, dziadek puści bąka, serial zagra w telewizorze czołówką, albo o zgrozo ktoś zapyta, co ma napisać w życzeniach do cioci Krysi.
4. Nadmiar innych obowiązków i problemów
Koszmar ostateczny. Kota zamknąć w szafie, niemowlę nakarmić (lub odwrotnie), dziadka wystawić na balkon, serial obejrzeć, pytającego w sprawie cioci Krysi wyśmiać, że głupi.
Niedospany, zalękniony, rozdygotany wewnętrznie i zarobiony człowiek może przez pomyłkę wysłać:
Życzeniobiorca i tak się ucieszy. Bo intencje się liczą w tym wszystkim.
* - nawet jeżeli jest, nie wiadomo, gdzie schowane
Życzymy Wam Nowego Roku
pełnego optymizmu, radości,
szczęścia i powodzenia.
Niech w nadchodzącym roku 2019
spełnią się Wasze wszystkie marzenia!
Żeby to chociaż jakiś rytm miało, żeby szczyptę oryginalności ktoś w to sypnął, żeby... i tak dalej.
Niby nic, a jednak jest to dowód na istnienie tajemniczego wirusa pustoszącego ludzkie mózgi, czyniącego je niezdolnymi do minimalnej kreatywności.
Mając do wykonania zadanie, wymagające prostego pomysłu - sięgamy bezczelnie po gotowce. Byle tylko odbiorca był równie spłaszczony intelektualnie i radośnie przyjął supermarketowe życzenia prosto z plastikowej torebki.
Mądre źródła wskazują, że potencjalne powody takiego zdurnienia są następujące:
1. Problemy ze snem
Faktycznie. Można nie spać po nocach, gdy zbliża się czas obowiązkowego składania życzeń (które życzeniobiorcy wiszą i powiewają). Trzeba coś znaleźć - nie we łbie, bo tam nic nie ma*, tylko w googlach.
2. Lęk przed blamażem
Też prawda. No bo co poczniemy, gdy wybierzemy życzenia, które ktoś już wcześniej od nas upolował w internecie i wysłał?
3. Niemożność stworzenia maila (sms-a) w skupieniu
Zgroza. Siedzimy przy kompie, szukamy, a tu bez przerwy coś się dzieje, co nas odrywa i dekoncentruje. A to kot zamiauczy, niemowlę zakwili, dziadek puści bąka, serial zagra w telewizorze czołówką, albo o zgrozo ktoś zapyta, co ma napisać w życzeniach do cioci Krysi.
4. Nadmiar innych obowiązków i problemów
Koszmar ostateczny. Kota zamknąć w szafie, niemowlę nakarmić (lub odwrotnie), dziadka wystawić na balkon, serial obejrzeć, pytającego w sprawie cioci Krysi wyśmiać, że głupi.
Niedospany, zalękniony, rozdygotany wewnętrznie i zarobiony człowiek może przez pomyłkę wysłać:
Piszczą myszy, ćwierkają łabędzie
Niech Ci i rodzinie ziemia lekką będzie.
* - nawet jeżeli jest, nie wiadomo, gdzie schowane
Komentarze
Prześlij komentarz
Na bluzgi i reklamy czeka KOSZ.